Vorige maand verscheen, drie jaar na Fantomia, de langverwachte derde graphic novel Dino van Dieter Van der Ougstraete. Hij ging er zelfs voor terug naar de schoolbanken. We hadden een gesprek met hem om er wat meer over te weten te komen.

door Rebecca van Bockel

Stel jezelf even kort voor.
Ik ben Dieter, ik maak sinds een jaar of 10 strips en illustraties en ik haat het om mezelf kort voor te stellen.

De vroege jaren 90 was een fantastische periode om te puberen, er was geen internet en je kon je echt nog kapot vervelen.

Je nieuwe boek Dino ligt net in de winkels. Het gaat over een jongen en zijn vader die naar het platteland verhuizen en hun moeilijkheden om zich aan te passen. Ben je geïnspireerd geweest door je eigen tienerjaren?
Geïnspireerd, zeker. Maar het is geen autobiografisch verhaal. Ik wilde wat anders doen dan mijn vorige twee boeken: menselijke personages en een realistisch, intens verhaal. Het stond meteen vast dat mijn hoofdpersonage een onzekere puber zou zijn. De vaderfiguur gaf ik een midlife crisis en een hoop dikke pech. Dat leek me wel mooi te contrasteren met mijn kleurrijke, cartooneske tekenstijl.

De vroege jaren 90 was trouwens een fantastische periode om te puberen, er was geen internet en je kon je echt nog kapot vervelen. Als er dan iets gebeurde kwam het dubbel zo hard binnen.

Wat wilde je meegeven aan de lezer met het verhaal in je nieuwe boek?
Ik wil de lezer vooral entertainen, meenemen in het verhaal en de werkelijkheid even doen vergeten. Als me dat lukt ben ik heel tevreden. Er zit genoeg in het boek voor lezers die houden van een dubbele bodem, maar als je erover leest is dat niet erg.
Als ik al iets wil meegeven is het dit: met diepvriesfrieten ben je nooit zeker.

Voordat je Dino hebt afgewerkt heb je eerst nog je master behaald in beeldverhaal aan LUCA Brussel. Heb je tijdens dat jaar iets geleerd dat je hebt toegepast in je boek?
Ongetwijfeld. Het belangrijkste was misschien dat ik tijdens dat jaar zag hoe klasgenoten hun eigen strips maakten en ik dat proces kon volgen. Strips maken doe je meestal alleen, het is fijn als mensen om je heen er ook mee bezig zijn.

Ben je al bezig met een nieuw strip project?
Ja, ik ben net begonnen en ga het nog een tijdje voor mezelf houden. Ik wil het deze keer in een andere stijl tekenen en uitwerken. In elk geval niets met pubers en ook geen sneeuwmannetjes.

Wat voor raad zou je je tien jaar jongere zelf geven?
Dat geduld een schone zaak is, dat het gezond is om op je bek te gaan en dat het niet verkeerd is om trots te zijn op je eigen werk. Nee wacht, schrap dat maar. Ik zou mezelf helemaal geen raad geven. Ga maar gewoon op je bek en werk vooral verder!

Ananas op je pizza?
Ik heb mijn pizza graag hartig. Doe mij maar ansjovis.

bio Dieter Van der Ougstraete »