Tattoos is een thema die Pulp deLuxe al lang bezig hield. Veel striptekenaars maakten de overstap naar tattoos. Bij Bries verscheen onlangs het boek Redrey dat een overzicht biedt aan wat tatoeëerder Tomas Redrey te bieden heeft.
door Bruno Willaert.
(foto: Mathias Hannes)
Wat moet de Pulp deLuxe-lezer weten over je?
Ik ben Tomas Redrey, mede eigenaar van Brabo’s Hand tattooshop in Antwerpen. Wij zitten op de hoek van de Korte Koepoortstraat sinds 2010. Ik ben tatoeëerder maar daarnaast ben ik ook veel bezig met schilderen en muziek. Naast Antwerpen vind je me vaak ook in Amsterdam als fulltime member van het ORDER collective.
Er is niets mis met een tattoo met verhaal, maar als je op zoek ben naar een puur uitvoerende tatoeëerder zijn er betere opties dan mezelf.
Wat zette je toe om binnen illustratie specifiek te kiezen voor tatoeëren?
Al van kleins af was ik geïntrigeerd door tattoos. Het rouwe karakter en “outlaw” imago trokken me sterk aan. Ook vond ik de opbouw van deze prenten heel tof, sterk gestileerd, slechts enkele basis kleuren en heel direct en duidelijk. Het vaak patriottische of militaire heb ik dan weer helemaal niets mee en probeer ik eruit te filteren.
Verder heb ik zelf geen illustratieve opleiding of achtergrond. Ik denk dat ik gewoon op zoek was naar iets waar ik in kon blijven tekenen zonder te veel compromissen.
Ik heb begrepen dat je ook een verleden hebt in graffiti. Hoe ben je van graffiti naar tattoos geëvolueerd?
Voor mezelf zijn dat twee aparte disciplines die ik probeer gescheiden te houden. Ik denk niet dat ik van het ene naar het andere ben geëvolueerd. Het is een heel ander medium en andere motivatie die ik niet erg zie samen gaan. Er zijn zeker artiesten die deze wel laten overlappen, maar daar hou ik niet van.
Wat is doorgaans de reden van je klanten om een tattoo te laten zetten?
Meestal zijn het gewoon mensen die graag een werk van me zouden dragen op hun lichaam, zonder verdere verwijzing naar iemands Chinese sterrenbeeld, hobby van grootvader, overleden huisdier of levensmotiverende citaten. Ze willen dus gewoon een leuke prent, geloof ik. Er is niets mis met een tattoo met verhaal, maar als je op zoek ben naar een puur uitvoerende tatoeëerder zijn er betere opties dan mezelf.
Herinner je nog de eerste tattoo die je zelf gezet hebt?
Dat was een doodshoofd op de schouder van een goede vriend, bij hem thuis gemaakt in de woonkamer. Ik weet het nog goed, maar laten we daar maar niet naar gaan kijken.
Je bent intussen al vijftien jaar bezig als tatoeëerder. Hoe heb je de tattoos zien evolueren in die periode?
Tattoos zijn in de afgelopen twintig jaar enorm populair geworden, wat maakt dat er ook heel wat meer stijlen binnen dat tatoeëren zich zijn gaan ontwikkelen en dus bijna voor iedereen en elke kleine subcultuur wel wat te vinden is. Dat wil ook wel wil zeggen dat het aanbod aan shops en artiesten enorm gestegen is en de markt misschien ondertussen wel stilaan oververzadigd geraakt. Het is dus vooral iets fashionable, maar dat is puur een vaststelling zonder verdere bedenkingen. Dankzij deze evolutie kan ik natuurlijk mijn boterham verdienen met wat ik graag doe.
Veel striptekenaars en illustratoren vonden de voorbije jaren hun weg naar tattoos. Hoe zorg je ervoor dat je je eigen plaats kan blijven opeisen?
Ik probeer vooral te blijven gaan zonder veel te kijken naar wat er rond me gebeurt en tattoos te blijven produceren, geen illustraties die ik dan uiteindelijk als tattoos ga gebruiken.
Zijn er bepaalde tatoeage artiesten door wie je je laat beïnvloeden?
Er zijn zeker een aantal tattoo artiesten van de vroege twintigste eeuw zoals Percy Waters, Eddie Poferl, Owen Jensen, Bert Grim, Rosie Camanga, … waar ik nog steeds vaak naar kijk. Daarnaast kan inspiratie ook uit heel andere hoeken komen en hoeft het niet al te letterlijk te zijn.
Onlangs liep er een expo van jou in The Bries Space waar ook je overzichtsboek voorgesteld werd. Wat mogen we van het boek verwachten?
Bij Bries, die overigens ook het boek heeft uitgebracht, waren deze vooral originele afbeeldingen uit het boek die je ook na de expo kan terug vinden bij mij aan de muur in de tattooshop. Het boek zelf is een verzameling van tattooflash uit zowat de laatste vijf jaar, dus meer dan honderdzestig pagina’s aan tattoo tekeningen en referenties die samen een kijkje geven op Planeet Redrey.
Tot slot: blijkbaar heb je ook nog een uitlaatklep als muzikant/deejay?
Juist, deze is waarschijnlijk al langer aanwezig dan mijn liefde voor tattoos en is gewoon nog een passie van mij, zowel platen verzamelen en spelen als produceren in mijn analoge studio. Als er dan eens iets uitkomt van me is het vooral vinyl. Er staat er nog een nieuwe klaar voor december en ook eentje voor begin 2023 onder de naam “Redray” met A dus. Verder is dit steeds heel kleinschalig en uit pure liefde. Verwacht me dus niet te zien op een of ander groot podium, maar eerder een klein keldertje tussen de weekendfiguren.
Redrey telt 160 pagina’s en is verschenen bij Uitgeverij Bries.
