Met het jaareinde in zicht bikken we op Pulp deLuxe even terug op het afgelopen jaar via onze traditionele Eindejaarsvragen die we onze redactieleden opnieuw voorschotelden. Het geeft ons tevens de gelegenheid om kennis te maken met onze twee nieuwe redactieleden. In de aflevering van vanavond mocht ook Eva Van de Wiele terugblikken op 2021.
1. Wat is het beste dat je gelezen hebt in 2021?
2. Welke film, tv-serie, muzikant en/of toneelstuk is je bijgebleven in 2021?
3. Wat was het leukste feestje of activiteit dat ook in 2021 geannuleerd werd?
4. Wat heb je afgelopen jaar voor het eerst gedaan?
5. Wat zijn de vooruitzichten voor 2022?
Bruno Willaert
1. Door de interviews op Pulp deLuxe heb ik dit jaar alvast veel graphic novels gelezen. Toch is mijn favoriet er niet eentje van afgelopen jaar. Ik ben er eindelijk toegekomen om de getekende biografie van Nick Cave door Reinhard Kleist te lezen (of toch zijn liederlijke leven met zijn songteksten als rode draad). Ook gesmaakt dit jaar: Passages van Martha Verschaffel, Anaïs Nin van Léonie Bischoff, De Blinden van Maarten De Saeger, Nooit meer alleen van Ephameron, Vel van Sabien Clement en Mieke Versyp en Gilgamesh van Dennis en co.
Voor de rest heb ik niet veel tijd gehad om veel andere boeken (uit) te lezen, maar onder andere Waanzin aan het einde van de aarde van Julian Sancton ligt al klaar, net als Het Personeel van Olga Ravn waar ik al aan begonnen ben.
2. Film: de mafste film die ik dit jaar gezien heb moet wel Lamb van Valdimar Jóhannsson op het Filmfestival van Gent geweest zijn, een portie zogenaamde ‘folkhorror’ uit IJsland met Noomi Rapace in de hoofdrol. Hoe minder je vooraf weet over de film hoe beter. Tv-series: met enige vertraging de serie Halt and Catch Fire gezien. Je moet er wel enige moeite voor doen om hem te zien te krijgen, maar meer dan de moeite waard. Muziek: veel optredens kan ik me niet meer herinneren van afgelopen jaar, maar ik heb wel de nieuwe plaat van Little Nimz gesmaakt en door de expo van Brecht Evens heb ik ook de muziek van Dijf Sanders ontdekt.
3. Helaas waren er afgelopen jaar terug geen Stripdagen Haarlem en geen Gentse Feesten, maar Zine Happening was er gelukkig wel terug in aangepaste vorm. En er was ook nog het bevrijdingsfeest van de reissector waarin ik ook actief ben.
4. Met de uitreiking van de Plastieken Plunk heb ik voor het eerst een livestream georganiseerd met de contact tracer als “mol” van dienst die de eerste regisseur en de juryvoorzitster weg hield uit de ceremonie. Voor het eerst ook geschreven voor de vrienden van Stripgids. Op de valreep heb ik dit jaar ook nog mijn eerste zelftest gedaan.
5. Wat Pulp deLuxe betreft: dankzij nieuwe subsidies van Literatuur Vlaanderen kunnen we alvast verder tot 2025. Ik kijk ook uit naar een samenwerking met bibliotheek De Krook in Gent. Verder op termijn terug minder telewerk en tussendoor hoop ik ook nog een badkamer te renoveren.
Valentine Gallardo
1. Ik ben nu de klassieker Dracula van Bram Stoker aan het lezen, als onderzoek voor mijn eigen strip over vampieren en het is best wel spannend. Ook Gilgamesh van Dennis Marien, Cecilia Valagussa, Adley en Marie Brune de Chassey heb ik heel mooi, origineel en indrukwekkend gevonden. Het is zeldzaam om zo een consequent en geheel werk te zien door vier verschillende tekenaars.
2. Ik heb Theegezin live zien spelen, een popgroep uit Gent die in het Nederlands zingt met een gevoel voor humor, poëzie en absurditeit. Ik vind ze simpelweg fantastisch en hun liedje Stevige Fiets zou een hit moeten zijn. Qua films heb ik recent Wings of Hope van Werner Herzog gezien, over het fascinerende waargebeurde verhaal van een tienermeisje die uit een vliegtuig viel en elf dagen in het Amazonewoud overleefde voor ze gevonden werd.
3. Gelukkig kon ik nog naar een paar feestjes gaan tussen de periodes waarbij feestjes verboden waren in. Daardoor heb ik gefeest alsof het de laatste keer ging zijn en heb ik zelf pijn aan mijn benen gehad van teveel te dansen!
4. Ik heb mezelf ingeschreven als student voor een avondopleiding herborist. Planten hebben mij sinds lang geboeid en over ze leren is een echte plezier.
5. Persoonlijk wil ik een boek met mijn kortverhalen zelf uitgeven, en de strips over zines die ik voor Pulp deLuxe heb gemaakt bundelen en drukken. Wat betreft collectieve dingen : wij doen voort met TMH Zine Club in De Krook in Gent, elke laatste woensdag van de maand. Wij gaan ook door met Zine Happening en hopelijk zijn er veel meer leuke culturele activiteiten dan in 2021 mogelijk!
Dennis Marien
1. 1984 van George Orwell. Dat is typisch zo’n boek waarover leerkrachten te veel hebben gezeverd en dat bijgevolg ergens in een lade terechtkomt. We waren op vakantie in Portugal en alles was zo mooi en goed dat ik dat moest compenseren met een donker verhaal. Ik heb zelden iets gelezen dat ik zo goed vond. Knipoog ook naar mijn lieve vriendin Cecilia Valagussa, die zelf enorm is beïnvloed door Animal Farm.
2. Leven in kleur. Dat was een hoognodige productie om het constante latente racisme dat ingeburgerd zit aan het licht te brengen. Tot kokhalzen toe hoor ik gezever over aanpassen naar ‘Westerse’ normen, maar we vergeten dat er ook rotte korstjes aan ons burgerschap zitten. Meer van dit!
3. Serieus? Alle feestjes zijn verdomme geannuleerd. Ik sta in mijn onderbroek het huis te poetsen met Metronomy als soundtrack. Om toch maar een beetje te bewegen.
4. Een T-shirt gemaakt. Deze zomer was ik helemaal crea Bea met batik en tie-dye, en met al die stoffen heb ik ontwerpen leren stikken op de machine. Mijn oma heeft me daarbij goed geholpen, en het is iets dat ik zeker zal voortzetten.
5. We gaan naar Zwitserland! En Angoulême! Althans, als het niet weer allemaal op de mesthoop beland. Ik hoop dat ik mijn buitenlandse vrienden kan zien, mijn sympathie voor iedereen die afgezonderd zit van hun naasten.
Veerle Devos
1. Moeilijk om te kiezen want er is, naar mijn mening, heel wat moois gepubliceerd in 2001. Enkele van mijn favorieten waren Anaïs Nin door Léonie Bischoff, Juffrouw Baudelaire door Yslaire, Ondanks alles door Jordi Lafebre en het langverwachte Centralia door Miel Vandepitte.
Ik heb een grote zwakte voor getekende biografieën en ook het fantastische kleurgebruik en de tekenstijl van Léonie Bischoff, deden me wel even wegdromen. Ik mocht Léonie ook interviewen voor Pulp en vond haar een sympathieke dame.
Yslaire blijft na Jan Bosschaert een van mijn grootste tekenidolen. Ik kreeg bijna een creatief orgasme van zijn Juffrouw Baudelaire. Een combinatie van prachtige tekeningen en een fascinerend verhaal. Ik heb een eind moeten wachten op nieuwe werk van Yslaire maar het was het wachten waard!
Ondanks alles van Jordi Lafebre heb ik meegenomen uit de Krook. Ik was al fan van zijn tekenwerk door Mooie zomers en Lydie. Vooral het verhaal in zijn laatste graphic novel wist me diep te ontroeren: een mooi liefdesverhaal over twee mensen die passioneel van elkaar houden maar hun liefde toch heel hun leven lang platonisch weten te houden.
Ook op de graphic novel van Miel Vandepitte heb ik een eindje zitten wachten. Zijn werk ligt nu te wachten op mijn nachtkastje. Ik heb er enkel nog maar eens kunnen in bladeren maar ik ben nu al onder de indruk van zijn tekenwerk.
2. In 2021 zijn we toch weer een heel eind niet naar de cinema kunnen gaan dus ik ben blij dat ik toch enkele leuke films heb kunnen meepikken. Dune was een van de eerste films die ik weer in de cinema heb kunnen bewonderen. De film duurde drie uur maar ik heb me geen seconde verveeld! Ik heb vooral genoten van de muziek van Hans Zimmer die de soundtrack mocht verzorgen. Ik word ook intens gelukkig door het kijken naar goede tekenfilms en voelde me enorm happy toen ik Sing 2 heb kunnen zien. Gek hoe een goeie emotiefilm in anderhalf uur tijd zoveel emoties bij je naar boven kan brengen. Series….sjah, waar begin ik! Ik bekijk enorm veel series op zowel Netflix als Disney+. Enkele van mijn favorieten waren Squid Game, The Walking dead, Shadow and Bone, Pose en The Witcher.
3. Ik heb bitter weinig feestjes of activiteiten gedaan in 2021 dus ik ben het eigenlijk al vergeten. Ik vond het vooral spijtig dat ik zo weinig stripevenementen heb kunnen bezoeken en was heel blij dat ik toch naar Elftopia ben kunnen gaan.
4. Doordat ik veel thuis heb gezeten heb ik toch heel wat kleine creatieve stapjes durven zetten: ik heb mijn eerste raamtekeningen gemaakt, ik heb mijn tekenwerk op totewerks laten bedrukken en ik heb zonet mijn eerste aquarel geschilderd. Het coronavirus zal nooit mijn dikke vriend worden, maar het heeft mijn creativiteit wel een enorme boost gegeven.
5. Ik durf het bijna niet zeggen maar toch weer een beetje terugkeren naar een normaler en socialer leven. Gelukkig zijn en ook nog meer zelfvertrouwen krijgen in mijn eigen creatieve kunnen.
Eva Van de Wiele
1. Ik zit in de laatste fase van mijn doctoraat en dat betekent onder andere veel non-fictie lezen en zien hoe andere onderzoekers een argument vormen. Gelukkig zijn sommige academische boeken zo goed dat je ze ook in het weekend verder wil lezen en zelfs aan anderen aanraden. Hannah Field’s Playing with the Book is zo’n boek. Field behandelt hoe Victoriaanse prentenboeken kinderen toestonden om ezelsoren en kriebels aan te brengen in hun boeken. Haar elegante bewoordingen vervelen nooit.
2. Dankzij Ampersand (op Klara) over ‘modern klassiek’ op de verjaardag van Ludovico Einaudi, leerde ik Nils Frahm beter kennen. Je vindt de afspeellijst hier.
Ook de Slightly Foxed podcast special met Paul Gravett en Posy Simmonds is een tip voor alle beeldverhaalfanaten. Ik beluisterde de podcast in een auto ergens in het Noorden van Engeland met mijn lief naast mij, fijn moment en mooie herinnering aan een vakantie samen.
3. Ik was vrijwilliger op Copacobana festival in Sint-Amandsberg, een onwijs gezellig feest voor jong en oud, dat gelukkig kon doorgaan. Het legendarische vrijwilligersfeest in december werd helaas (maar begrijpelijk) geannuleerd.
4. Dit jaar ging ik voor de eerste keer naar het Lakes International Comic Art Festival. Dat festival is een tip voor de stripliefhebber: kleinschalig, met fijne kleine uitgevers, en mooie gesprekken met stripma(a)k(st)ers. Bovendien bevindt het festival zich in Kendal (volgend jaar op verschillende locaties) in het Lakes District: een prachtige regio om te wandelen.
5. Ik hoop tegen mei mijn doctoraat af te werken over vroegtwintigste-eeuwse Italiaanse en Spaanse stripmagazines voor kinderen. De rest van het jaar hoop ik om op een mooie en nuttige manier het Europese project Children in Comics af te sluiten en beurzen aan te vragen om verder onderzoek te kunnen doen over strips. Als ik nog vakantie kan nemen, zal ik proberen om de rest van de Camino de Santiago uit te stappen, via de Primitivo vanuit Oviedo.
